De eerste week

Een eerste week van Sydney zit erop. Er zijn zeer veel impressies voorbij gekomen die maar tot een conclusie kunnen leiden: het is echt een gave stad. Heel anders dan wij in Nederland gewend zijn.

Überhaupt de architectuur. Alle drukte speelt zich af in de hoofdwegen van een wijk. Alles buiten die hoofdstraten zijn gelijk heel rustige woonwijken waar niet zo veel te beleven valt. De hoofdwegen zijn lange winkelstraten waarvan de stoepen volledig overdekt zijn door luifels, die werken heel goed tegen de zon, maar bij de afgelopen dagen ook heel goed tegen de regen… ook hier kwam het soms met bakken uit de hemel vallen.

De wolkenkrabbers die Sydney heeft staan met z’n alle bij elkaar in het centrum van de 'inner city'. Dit zie je echt overal bovenuit steken, het maakt niet uit waar je in Sydney bent, je ziet het. Zo ook in Newtown, waar ik dus zit. Newtown is een van de wijken die ook nog behoort tot de ‘inner city’, maar ook al behoorlijk van het centrum af ligt (kun je nagaan als je echt verder van de ‘inner city’ afwoont hoe lang het wel niet reizen moet zijn). Het is vanuit ons 3 kwartier reizen naar het dichtstbijzijnde strand, Googee, en een uur reizen naar Bondi Beach. Dat hele uur reis je dan volledig door woonwijken heen. Sydney is dan wel enorm groot, echt enorm druk is het er niet. Het lijkt wel of men niet echt veel stress heeft, maar misschien komt het ook wel doordat wij nu vakantie hebben.

Zo na een week kan ik wel zeggen dat ik geen jetlag heb gehad! Echt gelijk de eerste dag goed omgeschakeld. Waarschijnlijk ook omdat ik 's avonds ben aangekomen en na een lange reis toch wel toe was om liggend te gaan slapen.

Het Aussies gaat best wel goed hier! Het went redelijk snel. Hier in het hostel zitten vooral Fransen en Duitsers. Vooral de Fransen zijn lastig te volgen, evenals de Ieren, wat een accenten pfff... Ohjah (sorry mapa), maar ik krijg echt vaak commentaar op mijn naam... Iedere keer als ik mijn naam zeg, weet ik al welke vraag er komt: "really, it that your full name, B O Y? Maar ja, ze kunnen het nu in ieder geval wel uitspreken :) bij de Starbucks heette ik trouwens Boyd, een nieuwe variatie.

Maandag zijn Koen en ik naar twee kamers gaan kijken. Echt waardeloos. Bij de een was er op een balkon een kamertje gecreëerd waarbij de oude schuifdeuren van het balkon de deur was naar het kamertje, bij de ander was er in de keuken aan het balkon een kamer gecreëerd waardoor de keuken geen zonlicht meer binnenkreeg... Alle twee super muffe huizen: dan blijf ik liever in het hostel wonen :) We kunnen hier namelijk voor 160 dollar per week verblijven! Maar praktisch alle kamers in Sydney worden hier echt uitgebuit, 4 mensen op 1 kamer is geen uitzondering dus een klein appartementje met 8 mensen past prima (best absurd, zouden ze in Amsterdam eens moeten proberen! Dan is de kamernood zo verholpen).

Vandaag zijn we naar een ander huis gaan kijken in Forest Lodge. Echt een totaal verschil met gister. Het is een typisch Sydneys huis (qua uitstraling) waar in totaal 11 personen wonen. Ik zal samen met Koen een kamer delen. Een kamer voor jezelf is hier bijna niet te vinden, en anders niet te betalen… Voor Australische begrippen betalen we niet zo heel veel, vooral niet als je kijkt hoe het huis eruit zien. Met een grote woonkamer (met veel licht), een grote keuken (met veel licht), twee terrassen en alles wat je maar nodig hebt, zullen we daar prima een half jaar kunnen vertoeven.

Het succes van de kamer zijn we gaan vieren op een van de stranden van Sydney.

Komende dagen gaan we waarschijnlijk nog een paar dingen bezoeken, maar nog niets staat gepland. We hoeven de 25ste pas op de universiteit te verschijnen voor de inschrijving. Kort daarna begint de introductie, die voor ons gefinancierd wordt doordat we onze premie van de Australische zorgverzekering verzekering terugkrijgen ☺, is toch weer een meevaller.

Ik houd jullie op de hoogte.

groetjes, Boy